Temat łysienia zawsze wywołuje dużo emocji. Obawiają się go zarówno Panie, jak i Panowie, bowiem nie dość, że stanowi poważny problem natury estetycznej, to dodatkowo istnieje niewiele rozwiązań problemu. Niestety, utrata włosów, oprócz tego że w znacznym stopniu wpływa na zmianę wyglądu, może także stanowić odrębną jednostkę chorobową – tak jest właśnie w przypadku łysienia plackowatego.
Czym jest łysienie plackowate?
Jest to choroba skóry, która ma charakter autoimmunologiczny, przewlekły oraz zapalny. Najczęściej jej objawy występują na głowie, chociaż mogą także występować w innych miejscach, na przykład na nogach czy rękach, a w cięższych przypadkach choroby, zmiany zapalne obejmują nawet płytkę paznokcia. Łysienie plackowate najczęściej diagnozuje się u osób młodych, do 30 roku życia.
Objawy łysienia plackowatego
Pierwsze objawy łysienia plackowatego pojawiają się zwykle na owłosionej skórze głowy, a pierwszym ogniskiem zapalnym, które można zauważyć, jest okrągłe,przypominające kształtem monetę, miejsce zupełnie pozbawione włosów. Wraz z postępem choroby pojawiają się kolejne ogniska, często znacznie większe niż pierwszy symptom. Co istotne, mimo że choroba ma charakter zapalny, miejsca w których włosy wypadły, nie są w żaden sposób zmienione chorobowo, nie występuje więc rumień, łuszczenie czy swędzenie. Zmiany najczęściej lokują się w obszarze ciemieniowym, czołowym oraz potylicznym i, niestety, nie występują żadne wcześniejsze objawy, które mogłyby sugerować nadchodzącą chorobę.
Przyczyny łysienia plackowatego
Przyczyny choroby nie są w stu procentach poznane, niemniej jednak uważa się, że najczęściej za wypadanie włosów odpowiada nieprawidłowa reakcja układu immunologicznego, który niszczy mieszki włosowe, traktując je jak „obcego”. Istnieje także szereg czynników, które wyzwalają chorobę lub prowadzą do jej zaostrzenia, a są to czynniki genetyczne, zaburzenia hormonalne, zaburzenia psychiczne, przewlekły stres oraz wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia.
Jak leczyć łysienie plackowate? Czy jest to trudne?
Leczenie łysienia plackowatego jest trudne przede wszystkim dlatego, że nie są do końca poznane przyczyny jego występowania oraz dlatego, że choroba ma charakter nawrotowy, tak więc nawet po uśpieniu objawów, mogą one ponownie wystąpić później, na przykład w sytuacji bardzo silnego stresu albo zaostrzenia przebiegu choroby psychicznej. Z tego powodu, łysienie plackowate leczy się miejscowo, a nie przyczynowo. Najczęściej stosowane są glikokortykosteroidy oraz minoksydyl, które nakładane są na miejsca zmienione chorobowo, ale chorzy z bardzo zaawansowaną chorobą mogą także przyjmować sterydy lub cyklosporynę doustnie. Często stosuje się także zabiegi mające stymulować odrastanie włosów, na przykład mezoterapię, polegającą na podawaniu podskórnie koktajli odżywczych czy kriomasaż, który dzięki zastosowaniu podtlenku azotu, pobudza odnowę biologiczną mieszków włosowych.